Onderzoeksgeschiedenis

De eerste documenten met betrekking tot de geschiedenis van de Vrouw Maria zijn reeds in de jaren 1970 door dr. Christian Ahlström in het Nationaal Archief van Finland gevonden. Ahlström verzamelde in diverse archieven beetje bij beetje meer informatie en publiceerde het materiaal voor het eerst in 1979 (Sjunka Skepp, Lund). De belangrijkste bron van informatie is de scheepsverklaring, die in het gemeentearchief van Turku werd gevonden. Het document bestaat uit een uittreksel van het logboek van de Vrouw Maria en een lijst van zaken die werden geborgen. In de Diplomatica-collectie van het Zweedse Rijksarchief in Stockholm bevindt zich diplomatieke correspondentie over pogingen het schip te zoeken en te bergen.

In een recenter verleden zijn amateurduikers jarenlang op zoek geweest naar het wrak. In de zomer van 1999 gelukte het Rauno Koivusaari van de vereniging Pro Vrouw Maria, samen met andere leden van de vereniging, tenslotte het wrak te lokaliseren met behulp van een side-scan sonar. Op initiatief van dr. Ahlström, erelid van Pro Vrouw Maria, en met de hulp van de Nederlandse ambassadeur in Finland zocht het personeel van het notarieel archief te Amsterdam naar gegevens over de Vrouw Maria, en met succes. Men vond documenten over eerdere levensfasen van het schip en verzekeringspapieren met betrekking tot de lading die het op zijn fatale reis vervoerde.

In de herfst van 1999 nam het Fins Maritiem Museum, dat het Finse culturele erfgoed onder water beheert, een onderzoeker in dienst om het onderzoek naar het wrak van de Vrouw Maria te coördineren. Het museum begon in de zomer van 2000 met veldonderzoek. De onderzoekers, geholpen door een groep amateurduikers, legde het wrak op foto en videofilm vast.

Het archiefwerk in de diverse archieven duurt voort. Dankzij het archiefonderzoek weten we nu waaruit de lading van de Vrouw Maria bestond, is de toedracht van de schipbreuk bekend en weten we van de bergingspogingen en wat er met een aantal van de geborgen goederen is gebeurd. Uit veilingcatalogi en het proefschrift "De tempel der kunst of het kabinet van den heer Braamcamp" (Amsterdam, 1961) van Clara Bille weten we bovendien welke kunstwerken de Vrouw Maria vervoerde.